Boeing B-29 Superfortress

Superforteca to nazwa ciężkiego bombowca strategicznego, czterosilnikowego średniopłata uzbrojonego w 8 karabinów maszynowych M2 kalibru 12,7 mm po dwa w dwóch zdalnie sterowanych wieżyczkach górnych i dwóch zdalnie sterowanych wieżyczkach dolnych oraz 2 karabiny maszynowe kalibru 12,7 mm i 1 działko M2 kalibru 20 mm w w wieżyczce ogonowej, sterowane ręcznie. Jego ładunek bomb to 2268 kg przy zasięgu 5230 km na wysokich pułapach i 9072 kg na niskich pułapach i przy małym zasięgu.

Maszyna powstała jako pełnoprawny i nowatorski następca B-17, a jej konstrukcję rozpoczęto w sierpniu 1940r. pomimo kilku problemów z rozwiązaniami dotyczącymi pancerza lub śmigieł. Samolot oblatano 21 września 1940. Początkowo specjaliści znaleźli w B-29 9900 wad i usterek ale dzięki wytężonej pracy udało się te usterki usunąć. Ze względu na malejącą aktywność japońskich myśliwców późniejsze wersje częściowo pozbawiano broni pokładowej w celu zwiększenia ładunku bomb. W samolocie pojawiło się wiele nowatorskich rozwiązań, takich, jak ciśnienowa kabina pilotów z regulowaym ciśnieniem, silniki elektryczne służące do synchronizacji zrzutu bomb, grzbietowe i podkadłubowe zdalnie sterowane wieżyczki czy siatki zapobiegające wypadnięciuczonka załogi przy dekompresji po ataku myśliwca. Wraz z nowatorstwem wiązały się też różne problemy, jak m.in. zwiększone zużycie paliwa przy starcie i lądowaniu czy problemy z celnością na dużych pułapach.

Pierwszym zadaniem bojowym tego samolotu był nalot na Bangkok 5 czerwca 1944 roku. Najsłynniejszą z kolei akcją tych maszyn było zrzucenie podczas nalotu dywanowego bomb zapalających na Tokio nocą z 9/10 marca 1945 r. Bombardowanie wywołało wtedy ogromne pożary i burzę ogniową zabijając więcej ludzi niż jakikolwiek inny atak powietrzny w historii. Innymi słynnymi nalotami były zrzucenie bomby atomowej Little Boy na Hiroszimę i bomby Fat Man na Nagasaki.

Free JavaScripts provided
by The JavaScript Source