Lockheed P-38 Lightning

Lockheed P-38 był szybkim, silnie uzbrojonym i wykorzystywanym do wielu zadań samolotem myśliwskim dalekiego zasięgu. Zbudowany, podobnie jak Czarna Wdowa, w układzie dwukadłubowym ("latająca rama"), ponadto jako pierwszy wojskowy samolot Lockheeda dopuszczony do produkcji seryjnej, pierwszy dwusilnikowy myśliwiec, pierwszy, który przekroczył prędkość 400mil na godzinę, a także pierwszy amerykański mysliwiec, który zestrzelił niemiecki samolot. Jako jedyny samolot produkowany przez caly okres wojny, który łącznie zestrzelił więcej japońskich samolotów niż jakikolwiek inny amerykański myśliwiec.

Pierwszy prototyp (XP-38) ukończono w grudniu 1938, a oblatano go już 27 stycznia 1939, lecz niestety został zniszczony podczas próbnego lotu z Kalifornii do Nowego Jorku. Lotnictwo złóżyło zamówienie na YP-38, których produkcję zakończono w czerwcu 1941. Samolot doczekał się wielu wersji, aż po P-38M.

Pierwsze zwycięstwo odniesione przez pilotów P-38E miało miejsce 4 sierpnia 1942 w pobliżu Aleutów, a zestrzelono parę japońskich łodzi latających Kawanishi H6K. Pierwszym samolotem zestrzelonym przez P-38 w Europie był zaś niemiecki Focke-Wulf Fw 200 Condor lecący w nad Atlantykiem 15 sierpnia 1942. Pod koniec 1942 roku, P-38 działały z Północnej Afryki skutecznie utrudniając Niemcom lotniczy transport zaopatrzenia dla wojska stacjonującego w rejonie Morza Śródziemnego. O wiele większą rolę Lightningi odegrały w Azji. Działały praktycznie w każdej części Pacyfiku, oraz w Chinach i Birmie, gdzie wykorzystywano bardzo duży zasięg P-38 do obrony dużych terytoriów bez możliwościz budowania odpowiednio gęstej sieci lotnisk.

Free JavaScripts provided
by The JavaScript Source