Consolidated B-24 Liberator

Consolidated B-24 to amerykański czterosilnikowy ciężki samolot bombowy i patrolowy dalekiego zasięgu. Wyprodukowany w liczbie ok. 18 tys. sztuk stał się głównym bombowcem strategicznym aliantów w czasie II wojny światowej. Wraz z udźwigiem pozwalającym na transport 5 800kg bomb, posiada 8 sprzężonych parami karabinów kalibru 12,7mm w ruchomych stanowiskach i 3 kalibru 7,7mm.

Pierwszy prototyp, XB-24, oblatano w grudniu 1939, a skierowane do ośrodków doświadczalnych wersje YB-24 wykazały wysokie walory użytkowe i bojowe. Kolejne wersje modyfikowane i poprawiane (B-24A, XB-24B, B-24C) budowane w pojedynczych egzemplarzach, dały wytyczne dla uruchomienia wielkoseryjnej produkcji B-24D i późniejszych wersji E, G, H, J, L, M.

Samoloty B-24 używane były na wszystkich frontach i teatrach operacyjnych II wojny światowej biorąc udział we wszystkich ważnych akcjach, jak bombardowania Niemiec lub rumuńskich pól naftowych i rafinerii w Ploeszti. Latały m.in. z pomocą dla powstania warszawskiego. Samoloty te były początkowo podarowane przez Amerykanów Brytyjczykom i tam dopiero przydzielano do nich polskich pilotów (pierwsze trzy Liberatory polskie załogi otrzymały we wrześniu 1943 r.). Startowały z baz alianckich w południowych Włoszech (ZSRR nie pozwolił na korzystanie z lotnisk radzieckich podczas wykonywania tych zadań). W samolocie takiego typu zginął Władysław Sikorski.

Free JavaScripts provided
by The JavaScript Source